Þið Lifendur

Sjaldan hef ég orðið jafn gáttaður á mynd og þessari. Ég hafði raun ekki hugmynd um hvað ég væri að fara út í. Siggi kvikmyndafræðikennari hafði bara sagt að fyrri mynd leikstjórans hafi verið hálfgert rush því hversu sýrð en flott hún var.

Mynd segir frá nokkrum manneskjum einhversstaðar í sænskri borg. Þar má nefna nokkrum meðlimum lúðrasveitar, þunglyndri konu, ástfanginni stelpu svo nokkur dæmi séu nefnd. Skiptst er á að fylgjast með hverri manneskju og koma þær oft bara einu sinni fram þó flestar komi nokkrum sinnum.  

Hvert skot var yfirleitt frekar langt og var myndavélin oftast kyrr allan tíman. Voru þetta samtöl milli tveggja persóna. Lék leikstjórinn sér þónokkuð að því að láta bakgrunninn leika stórt hlutverk og var hann jafnvel aðallhlutverkið. Annað sem var merkilegt var hvernig persónurnar tóku allt í einu undir lagið sem hafði verið í spilun í þó nokkurn tíma, t.d. hjá þunglyndu konunni. Tónlistin var frekar stór hluti myndarinnar

Þið lifendur eða Du Levande eins og hún heitir á frummálinu er alveg æðisleg mynd sem er á allt öðrum grösum en allt annað sem ég hef séð og hún gerði það bara mjög vel. 

"Með alla þessa eymd í heiminum, hvernig gætum við komist framhjá því að verða full?"